Kinderen
Kinderen vinden de weg naar huis veel gemakkelijker dan volwassenen. Daarom heb ik gezegd: word als de kinderen om het koninkrijk Gods binnen te gaan. Wat je echter in plaats daarvan doet is trachten kinderen te veranderen in wat zij niet zijn. Je leert ze dat ze anders moeten worden om in de maatschappij te functioneren. Ze moeten de regels van de buitenwereld leren in plaats van op hun innerlijke wereld te vertrouwen. Ze zijn al volmaakt, goddelijk, en niets hoeft veranderd te worden. Zij hoeven niets te leren. De verandering komt vanzelf. Ze groeien vanzelf op en hebben alleen steun, liefde en zorg nodig. Jullie opvoedingssysteem is er nu op gebaseerd om hen te veranderen in wat zij niet zijn en hun eigen innerlijke gedrag te wantrouwen. Zij moeten zich gedragen volgens de regels van de buitenwereld teneinde te overleven. Maar denk eens aan een baby’tje in de baarmoeder; dat weet hoe het moet overleven, wanneer het moet slapen, moet drinken, moet eten. Denk je niet dat het dan ook verstandig genoeg is om te weten hoe het moet leven?
Waarom moet je baby’s het idee geven dat zij moeten op groeien om te overleven? Waarom moet je ze de angst bij brengen die je zelf ervaren hebt in plaats van hen het vertrouwen te geven dat zij zelf het beste weten wat te doen? Dit betekent niet dat je ze aan hun lot moet overlaten. Ze hebben het samenzijn met jou nodig, je vertrouwen, je aanwezigheid, je geloof in hen. Daardoor zullen zij groeien, zullen zij ge voed worden. Een kind groeit niet door vrees, door moeilijkheden, door verdriet, door lijden. Het leert er alleen van zijn hart te sluiten.