‘Je wordt toegelaten in deze gebieden als je innerlijk beslist hebt om een warrior of the earth te worden’, horen we van een oude sjamaan, en ook al voelen we ons in het dagelijkse leven lang niet zo heldhaftig, toch beseffen we dat we als mensheid een innerlijk vuur zullen moeten aanwakkeren willen we de thema’s van deze en komende tijden het hoofd bieden. De aarde roept. En ook een dieper instinctief stuk van ons mens-zijn roept. Al doen we soms zo ons best om het niet te horen.
Willen we steeds verder de rationele, mechanische en technologische toer op en de wereld waarmaken die de Israëlische historicus Yuval Noah Harari schetste in zijn boek Homo Deus? Of willen we ook die andere intuïtieve, energetische en diep-humane kant in ons een kans bieden zich verder te ontplooien, zodat we aspecten van ons mens-zijn mogen ontdekken die we nooit vermoedden? Zijn we eindelijk bereid ons mens- en wereldbeeld te verbreden tot een completer zicht op het geheel, en ons daardoor bewuster aan te sluiten op het levende web of life? Of zien we geen andere uitwegen meer dan ons heil volledig over te geven aan de beloftes van the internet of things?
Dat zijn vragen die me beroerden tijdens onze reis naar Virunga, het park op de grens tussen Congo, Rwanda en Burundi, waar de laatste gorilla’s leven. En vreemd genoeg bracht elke stap op de reis ons dichter bij een onthullend antwoord.
Welkom in mijn versie van het verhaal.
Veel leesplezier,
Anne
