‘Hebben jullie nog steeds niet door dat de weg niet door jullie bepaald wordt, maar dat je je louter hebt over te geven aan de route die je ziel heeft gekozen en die Ik voor je leid? Dus stop met mekkeren en geef je over aan het hogere doel.
De persoonlijkheid wikt en weegt, klaagt en veroordeelt, heeft pijn of is blij, maar leeft altijd in dualiteit en in veroordeling, zowel van zichzelf als van de ander en de wereld om hem heen. Probeer de zaken vanuit een hogere perspectief te bekijken, te beschouwen. Weet dat alles deel is van het goddelijke plan. Ook hetgene waaraan je je ergert. Het zijn deze stenen des aanstoots die de inwijdingsmomenten zijn om dieper in je ziel te kijken, en te zien waar je zelf nog kan groeien. Dat is geen schande, noch een schaamte, noch schuld. Wees gewoon eerlijk in datgene dat je hindert en leg de oplossing bij Mij neer. Je hoeft er niet helemaal zelf uit te komen. Je hoeft alleen maar eerlijk te vragen om hulp, en die wordt je geboden. Er is niets moeilijks aan de weg met Mij, als je Mij toelaat en Mij niet buitensluit in jullie proces.
Want het is in deze persoonlijke transformatie dat de grote verlichting van de wereld zich manifesteert. Hoe vaak moeten we je dat nog zeggen? Je bent geen probleem dat opgelost moet worden, maar je bent een mysterie dat geleefd mag worden. Verwonder je je iedere keer weer over datgene wat je overkomt en blijf bij Mij. Blijf in je hart, niet in je geslacht, noch in je hoofd. Dat zijn louter uitvluchten die je ervan weerhouden om werkelijke liefde te ervaren. Is dat te veel gevraagd? Stop met mekkeren en geef je over.’
Waarom zijn we hier?
‘Is het je nog niet duidelijk dat dit jouw weg is, de weg van de kunst en de natuur en dat je op de troon hebt te gaan zitten? Jouw eigen troon, niet die van een ander. Jij hebt jouw rijk. Richt je daarop. Richt je op wat jij hebt bij te dragen in de wereld. En veroordeel een ander niet. Wie een ander veroordeelt, veroordeelt zichzelf. Je hebt je eigen troon en je eigen rijk. Dat is wat je te doen hebt. Dat is mijn opdracht. En het is jouw vervulling. Creëer. Creëer in de wereld. Creëer vanuit je ziel.’
Ja, dat moet ik dan alleen doen.
‘Ja, klopt. Dat is een weg die je alleen te gaan hebt.’
Dan moet ik ook alleen gaan wonen, als ik mijn eigen rijk wil creëren.
‘In je alleen-zijn kun je samen zijn met anderen, niet omgekeerd. Het gaat om een mentale staat van alleen-zijn, een gerichtheid op die innerlijke kracht die je puur in eenzaamheid kan ervaren, maar die zich uit in verbinding, in verbinding met de wereld en de mensen om je heen die je liefhebt.’
Maar wat heeft het met de natuur te maken?
‘Omdat de natuur jouw voedingsbron is waaruit de kunst voortkomt. Je zou kunnen zeggen de natuur is de moeder. Kunst is het kind. Maar ze zijn innig verbonden. Snap je dat? Er is geen kunst zonder natuur. Zodra kunst los komt te staan van de natuur wordt het penetrant, wordt het hooghartig, hoogmoedig.’
Dus die natuur, dat wandelen, heb ik gewoon nodig om iets te maken.
‘Ja. Dat is de bron. Dat is de bron waaruit je creëert en jouw creatie komt daaruit voort. Maar je gerichtheid moet zijn op jouw innerlijke werk en niet op de buitenwereld, want dat is een verleiding waardoor je je laat afleiden en niet toe komt aan jouw innerlijke werk. Je bekritiseert het innerlijke werk van anderen, maar daarmee laat je liggen wat je zelf te doen hebt.’
Ik snap niet wat je ermee bedoelt…
‘Ik hoor alleen maar: je hebt je eigen werk te doen. Je kunt alleen maar innerlijk horen wat jij te doen hebt, want dat is je prioriteit. Daar ligt de prioriteit.’
(Hombroich, Neuss, 22/02/2014)
[travelers-map maxzoom=18 init_maxzoom=10 centered_on_this=true cats=Doorgaves post_types=post]