De mystieke roos
De poort naar het koninkrijk ligt in je eigen hart verborgen. Heel vaak zoeken we naar het licht buiten ons, in boeken, in teksten, in mensen, in iets dat wij herkennen. Maar het licht komt van binnen uit. Hoe meer je je in de stilte begeeft in die innerlijke ruimte die in je hart zit hoe meer je in contact komt met je ware wezen. In de stilte hoor je de stem van je hart. De stem van je hart vertelt je overjouw essentie. Over wie je bent, los van de rollen die je speelt in je leven. Over wat je te doen hebt, los van het feit dat je geld moet verdienen of je kinderen moet opvoeden. Het gaat over wie jij bent en wat jouw rol is in het grotere geheel. Achter de maskers van alledag. Achter de sluiers van de werkelijkheid, gaat jouw ware wezen verborgen. Je kent de doorns van het leven. Je kent de levensknopen waar je je doorheen geworsteld hebt, hetzij in relaties, hetzij in ziektes, problemen in je gezin, of op je werk. Je ziel heeft zich door die groeiknopen heen geworsteld om door te groeien naar het licht. Om van daaruit weer verder te groeien: omhoog, tot een volgende knoop, een volgende doorn. En nog een en nog een en nog een. Uiteindelijk kom je bij de laatste knoop en wordt je de roos zelf.