INTRO
In deze tijd van grote onzekerheid lijkt er een steeds grotere kloof te ontstaan tussen twee groepen mensen. Die kloof loopt tussen families, relaties, gezinnen, bedrijven, groeperingen, politieke partijen en landen heen. De mensen aan beide zijden van de kloof kunnen elkaar steeds minder verstaan of begrijpen. Ze wantrouwen elkaar en betichten elkaar van de grootste wandaden. De ‘ander’ is er de oorzaak van dat de wereld in gevaar is en dat het helemaal de verkeerde kant opgaat.
Ik noem die twee groepen de hoofd- en de buikmensen. Normaal gezien functioneren hoofd en buik in balans. Maar in tijden van paniek en grote verandering hebben de hoofd- en buikmensen een totaal verschillende manier van reageren. De ene groep schiet in zijn hoofd, door nog meer controle, zekerheid, regels en maatregelen te creëren. De andere groep schiet in de emoties van boosheid, ontevredenheid en anarchie. Als de buik niet gehoord wordt, zak je naar de Onderbuik. Als het Hoofd geen gelijk krijgt, stijg je verder op naar het Opperhoofd. De dualiteit tussen controle en chaos wordt steeds groter.
Maar wat gebeurt er in het hart? Dat wonderlijke orgaan dat tussen hoofd en buik in ligt? Hoe kunnen we terug in het stille midden van het hart komen?
Laten we echter eerst kijken naar wat zich afspeelt tussen hoofd en buik gedurende de drietrapsraket waar we allemaal in zitten: 1. Corona. 2. Oorlog. 3. Recessie.
DEEL 1: CORONA
In de coronacrisis zagen we voor het eerst hoe beide groepen lijnrecht tegenover elkaar kwamen te staan. De hoofdmensen vertrouwden voornamelijk op de overheid, de maatregelen en de wetenschap. Door ons allemaal aan de regels te houden creëerden we veiligheid, controle en zekerheid. In China zagen we de meest extreme variant ervan, met lockdowns, duizenden camera’s, een minutieus systeem van overheidscontrole en bestraffing bij overtreding. Individuele gevoelens werden niet gewaardeerd. Afwijkende meningen en dissidenten werden weggewerkt. Een dergelijk systeem tendeert naar totalitarisme, een vorm van extreme overheidsregulering en een strak en geolied apparaat waarin vrijheid en individualiteit worden opgeofferd.
Uit weerstand tegen de coronamaatregelen en de grote overheidsbemoeienis stonden de buikmensen op. Die vertrouwden niet zozeer op de wetenschap maar meer op hun eigen lichaam en gevoel. Toen ze zich beknot voelden in hun individuele vrijheid organiseerden ze demonstraties, marsen en andere uitingen om hun ongenoegen kenbaar te maken. Doordat de buikmensen niet gehoord of gewaardeerd werden, werden ze steeds bozer en gingen luider en luider hun onvrede kenbaar maken. De buikmensen reageerden niet via de mainstream media maar via de social media. ‘Ze liegen ons voor! We worden bedonderd!’ Een heel scala aan hele en halve waarheden werd via Youtube filmpjes, facebook en telegram gedeeld, maar de onderliggende boodschap was heel eenduidig: De buikmensen waren BOOS. Boos op de overheid, boos op de wetenschap, boos op de elite, boos op het systeem, boos op de hoofdmensen die hen vanuit hun hoge arrogante toren probeerden te controleren.
Diverse politici en influencers zagen hun kans schoon: ze gebruikten gretig de collectieve boosheid om hun macht te vergroten, volgers te krijgen en hun positie te versterken. Intriganten en internetgoeroes roeptoeterden hun boodschap de wereld in. De een zijn boosheid is de ander zijn macht. Het gevaar van de wereld van de buikmensen is dat op een gegeven moment iedere logica weg is en iedereen iets anders roept. Met andere woorden: hun wereld tendeert naar chaos, revolutie en geweld.
De hoofdmensen trokken zich van de weeromstuit nog verder terug in hun ivoren toren. ‘Zijn ze helemaal gek geworden! We zullen ze leren, die wappies en gekkies… Ze snappen er niets van!’ Ze stuurden de politie erop af, weerden ze uit politieke praatprogramma’s, bekogelden ze met argumenten en politiek correctheid. De hoofdmensen bedienden zich daarbij van wetenschappelijke experts, virologen, statistieken op TV, artsen en journalisten om hun gelijk te krijgen. Daarbij werden ze ondersteund door de farmaceutische industrie die likkebaardend toekeek. Jááááá, nog meer vaccins en boosters! De miljarden vlogen binnen. De een zijn dood is de ander zijn brood.
De buikmensen trokken zich terug in hun eigen bubbels, creëerden nieuwe eigen media zoals Café Weltschmerz, Blackbox TV en De nieuwe Wereld en begonnen van daaruit het tegenoffensief. De kloof werd gedurende corona en daarna steeds groter. De twee groepen begonnen steeds meer te polariseren, elkaar te wantrouwen en en te beschuldigen. Toen de coronacrisis min of weer was gaan liggen, bleef er een treurig landschap over met een immense kloof.
DEEL 2: OORLOG
In de oorlog tussen Oekraïne en Rusland, reageerden de hoofd- en buikmensen veelal langs dezelfde scheidslijnen. Poetin, die de oorlog was begonnen, is bij uitstek een onderbuikmens die met geweld zijn punt maakt. Hij voelde zich al jaren bedreigd door het oprukkende, beschaafde, politiek correcte ‘woke’ westen, aangevoerd door de VS. Zijn enige wapen tegen deze overmacht aan hoofdmensen was een oorlog te starten tegen een relatief makkelijke vijand, althans zo dacht hij. Het was immers bij Tjetjenië, Syrië en de Krim ook gelukt. Met grof geweld had hij duizenden mensen de dood in gejaagd. In eigen land smoort hij elk tegengeluid in de kiem, vergiftigt opponenten zoals Alexei Navalni en omringt zich met een kliekje van oligarchen, handlangers en jaknikkende generaals. Diverse buikmensen, waaronder Viktor Orban van Hongarije, de Italiaanse Berlusconi en natuurlijk Trump, buikman bij uitstek, dragen hem op handen. Die lusten wel meer van de eenvoud van de onderbuik. Het gaat niet om de waarheid, maar om wie de sterkste is.
De hoofdmensen reageerden ontzet en boos. Hoe haalde Poetin het in zijn hoofd om een oorlog te beginnen? Dat was ongehoord. De kloof in Europa begon steeds groteskere vormen aan te nemen. Sommigen kozen voor Poetin, voor een sterke man, voor duidelijkheid, voor iemand die met de vuist op tafel slaat. Aan de rechterkant van het politieke spectrum werd de politieke roep steeds groter, luider en bozer. In Italië, Zweden, Hongarije, Polen kwamen extreemrechtse partijen aan de macht, gevoed door de onzekerheid, de angst en de boosheid van de buikmensen. Het vuurtje van ongenoegen werd verder aangewakkerd door een opeenstapeling van crises: stijgende energieprijzen, hogere bestaanskosten, de oorlogsdreiging en de uitzichtloosheid van de milieucrisis.
De hoofdmensen schoten inmiddels door in wat zij het beste kunnen: samen een front vormen tegen Poetin en tegen de rechtste buikmensen, Oekraïne ondersteunen met precisiewapens, morele ondersteuning bieden en politieke repressailles tegen Rusland uitvoeren.
De strijd tussen buik- en hoofd mensen is van een kloof inmiddels tot een immense oorlog geëscaleerd, die niet alleen in Kiev en de Donbas wordt uitgevochten, maar inmiddels in heel Europa. De hoofdmensen brengen alles in stelling wat ze hebben: camera surveillance, scanners, gezichtsherkenning, controlesystemen, vingerafdrukken, databases met persoonsgegevens, QR codes, satellieten, drones, van op stand bestuurbare operaties, Artificial Intelligence, in laboratorium gekweekt vlees, vluchten naar Mars, artificiële baarmoeders om babies te maken, nog meer wapens, etc. etc. De mannen van de wapenindustrie krijgen spontaan een erectie van de miljarden die binnenstromen. De instanties en overheden bedienen zich daarbij van een politieke correctheid en woke-cultuur om alles wat nog aan de onderbuik refereert glad te strijken. We zijn een beschaafde, gecontroleerde, rationele, wetenschappelijke, technologische democratie. Alles wat daar niet aan meedoet moet zwijgen, veranderen, gladgestreken, opgevoed of verwijderd worden. De Macht van het Hoofd.
De buikmensen hebben daarentegen voor alle crises een andere, simpelere oplossing: Eigen Volk Eerst. Rusland voor de Russen, Zweden voor de Zweden, Groot Brittannië voor de Britten, Italië voor de Italianen, Nederland voor de Nederlanders etc. Etc… Overal zien we dezelfde ontwikkelingen plaatsvinden: in Frankrijk is het Marine le Pen, in Nederland Forum voor Democratie en de PVV, in Duitsland Alternative für Deutschland, in Brazilië is het Bolsonaro die de dienst uitmaakt, in de UK zijn het de conservatieven die terug naar vroeger willen. In Italië is Georgia Meloni aan de macht gekomen met haar partij Fratelli d’Italia, die haar wortels heeft in het fascisme van Mussolini. Abortusrechten, rechten voor vrouwen en de LGBTQ+ community worden opnieuw in vraag gesteld. Er wordt teruggegrepen naar God, Vaderland, Familie – “Dio, Patria, Famiglia” – de oorspronkelijke leus van het fascisme. De Macht van de Buik.
Bij het adagium van ‘Eigen volk eerst’ hoort een vijand, een offer, een zondebok, een dader om alle ellende en schuld in de schoenen te schuiven: Weg met immigranten, illegalen, indianen, homo’s, en andere afwijkende meningen, rassen of culturen. Zoals we in de jaren dertig van de vorige eeuw met de beschuldigende vinger naar de Joden wezen, zijn nu vooral de Moslims of andere minderheden het zwarte schaap. Een politicus van de Zweedse Democraten die momenteel aan de macht zijn, verspreidde onlangs racistische afbeeldingen en teksten over het ophangen van zwarte mensen, vermoorden van Somaliërs, moslims en de joden. De toon is gezet.
De kloof is inmiddels net zo diep geworden als de Great Rift in het midden van de Atlantische Oceaan, daar waar ooit Atlantis gelegen zou hebben. Ook zij gingen door tweespalt, misbruik van technologie en onderlinge strijd ten onder, zo gaat de mythe. In onze tijd nemen de rampen inmiddels Bijbelse proporties aan. Rampen via de lucht – Corona, tornado’s en stormen – Rampen met water – overstromingen, smeltende ijskappen, drinkwatertekort – rampen met vuur – immense bosbranden in Europa, Amerika, Australië, Siberië – en nu dreigen rampen van wereldformaat. De oorlog in Oekraïne dreigt uit te lopen op een nucleair conflict waardoor de zenuwen aan beide kanten steeds strakker gespannen raken en steeds meer spierballentaal wordt gebruikt.
Eén blik op het journaal en je zou er depressief van worden. Tweederde van Pakistan is overstroomd. In Indonesië slaat de vlam in de pan in een voetbalstadion: +/- 150 mensen komen om in een scène die je gewoonlijk alleen in een film ziet. In China is inmiddels een groot deel van het sociale en economische leven lam gelegd door de extreme coronamaatregelen van roerganger Xi. In Brazilië dreigt president Bolsonaro de gehele Amazone in de uitverkoop te zetten. Olie-, vlees- en palmoliebedrijven wrijven in hun handen. Indianen noemt hij criminelen en dieven en als hij de huidige verkiezingen wint wil hij dat blanke boeren zichzelf kunnen bewapenen. Hij wordt de ‘Trump van de Tropics’ genoemd en zijn neokoloniale bewind doet het immense land nog verder in een spiraal van tweestrijd en geweld verzeild raken. In de Verenigde Staten dreigt hetzelfde gevaar als Trump wordt herkozen. En als dat niet gebeurt, dan hebben veel van zijn republikeinse aanhangers al aangegeven naar de wapens te zullen grijpen.
DEEL 3: RECESSIE
Je kunt lang van het journaal wegkijken, om niet ten prooi te vallen aan ‘Doomsday’ denken, maar één ding raakt ons allemaal: geld. We zijn in eenrollercoaster van torenhoge inflatie en een dreigende recessie beland. Voor het milieu kun je nog je hoofd in het zand steken, maar zodra we in onze portemonnaie geraakt worden staan we allemaal ‘aan’. De basis van ons sociaal economisch systeem wordt aangetast en begint scheuren te vertonen.
In Engeland –Wie gaat er mee naar Engeland varen? Engeland is gesloten – zien we inmiddels dat die scheuren het land als een kolossale Titanic ten onder doen gaan. De symbolische kapitein van het schip, Queen Elisabeth II, is nog maar net begraven, of de nieuwe premier Miss Truss doet een move die de onderbuik van het schip nog verder uiteen doet rijten. The Great British Empire dreigt roemloos ten onder te gaan door politici waarbij de satirische serie Spitting Image verbleekt. Truss stelt een nog nooit eerder vertoonde belastingverlaging voor voor de rijken in een tijd dat de armste mensen hun energie rekeningen niet meer kunnen betalen. Truss die met een kleine 82.000 stemmen naar voren is geschoven door de conservatieven – de oude elite van de UK – vergroot een andere kloof die hele wereld raakt: de kloof tussen arm en rijk. De rijkste 1% wordt steeds rijker en rijker, en weet van gekkigheid niet meer wat ze met hun geld moeten doen: nog duurdere plezierjachten, vakanties in puissant dure hotels, privéjets, de nieuwste gadgets van auto’s, polshorloges, juwelen, reisjes de ruimte in, flessen champagne van 20.000 euro, you name it, it’s possible. Er zijn nog nooit zoveel miljonairs en miljardairs bijgekomen. De elitaire bovenlaag lijkt in een geheel eigen realiteit te leven waar de sky the limit is. Na mij de zondvloed.
Daartegenover staan hele mensenmassa’s die de basisbehoeften van het bestaan niet meer kunnen betalen: een huis, eten, verwarming, ziektekosten, naar school gaan. We hebben een kapitalistisch geldsysteem gecreëerd dat automatisch tendeert naar een limiet, een eindpunt. Ieder systeem waarin een procentuele variabele zit – zoals een rente en interest percentage – beweegt volgens wiskundige wetten onherroepelijk naar een eindlimiet. De curve van de allerrijksten schiet verticaal de lucht in terwijl de mensenmassa zonder geld steeds groter wordt. Revolutie en opstand dreigt.
In Ahoy in Rotterdam komen 4000 spirituele mensen bij elkaar die weten hoe het zit: we worden door de New World Order – the World Economic Forum, Klaus Schwab, de Cabal, de Illuminati, kwaadaardige reptilians en aliens – in een wereldwijd complot te grazen genomen. Queen Elisabeth – een van de rijkste mensen ter wereld – was er één van, net als Obama en Hillary Clinton. Corona is een complot en Poetin een held. Net als Trump wordt hij als de verlosser gezien die ons moet redden van de rijke elite. Alles is deel van een groot, kwaadaardig plan. Een aantal goeroes volgt in het voetspoor van David Icke en heeft een groot deel van de spirituele beweging in de greep gekregen.
Overal – links, rechts, midden, spiritueel – zien we internet goeroes en intriganten die het vuurtje van onvrede, tweedeling, woede en verwarring verder aanwakkeren. Intriganten doen zelf niets. Ze stoken alleen maar of roepen of tot geweld, maar gaan niet zelf in de vuurlinie staan. Een spirituele vrouw riep in een interview ooit om Mark Rutte om te leggen, maar zelf wilde ze dat niet doen om haar karma niet te vervuilen. Trump hitste zijn volgelingen op om The Capitol te bestormen, maar liet het vuile werk over aan de massa, die daar gretig en goedgelovig op in gingen. Wilders en Baudet zetten boeren en burgers aan tot burgerlijke ongehoorzaamheid en verzet, maar wassen hun handen in onschuld als het gewelddadig wordt. Het is de strategie van de intrigant om het kruit, het vat en de aansteker te leveren, in de hoop dat anderen de lont zullen aansteken.
SLOT: APOCALYPS OF APOTHEOSE?
De oorlog tussen Hoofd en Buik lijkt gigantische proporties aan te nemen, en niemand weet nog de uitweg. We strijden ons kapot. We zijn een mensheid in oorlog met zichzelf. De Toren van Babel. Een Netflix serie zonder einde. Waar ligt de oplossing, de uitweg, de verlossing, de Deus ex Machina? Wie helpt ons om tussen Scylla en Charybdis voor te varen, tussen Hoofd en Buik, tussen Angst en Woede, tussen Hoop en Wanhoop, tussen Apotheose en Apocalyps?
Onder alle collectieve woede, oordelen, complottheorieën, racistische en fascistische oplevingen, lijkt een draak te liggen die we maar moeilijk in de ogen kunnen kijken: WE ZIJN BANG. Bang voor onze overleving. Een diepe, existentiële angst verlamd ons hart en we grijpen in paniek naar ideeën of emoties die ons houvast geven. Tijdens crises heeft een mens drie basale reacties om te overleven: fight, flight or freeze. Het lijkt alsof al deze drie coping mechanismes tegelijkertijd aan het werk zijn en een totaal pandemonium veroorzaken. Woede, ontkenning, chaos, twijfel, euforie wisselen elkaar in sneltempo af. De God Pan – van paniek, pandemonium en pandemie – is aan de macht.
Gelukkig is er een derde weg, een derde component. Tussen Hoofd en Buik ligt namelijk Hart. Het hart verbindt: het verzoent in plaats van scheidt, het vergeeft in plaats van beschuldigt, het heelt in plaats van strijdt. En die heling ligt in eerste instantie in onszelf. We zijn namelijk allemaal zowel hoofd als buik. De strijd die we voeren, voeren we uiteindelijk met onszelf. In het aanwijzen van de vijand buiten ons wijzen we naar een deel in onszelf waar we nog geen vrede mee hebben gesloten. Het hart verbindt de binnen- en de buitenwereld. Datgene wat we in de wereld zien is een spiegel van wat er in onszelf plaatsvindt. Het Hoofd vindt zijn verlossing en verzachting in het gevoel en de wijsheid van de Buik. En de Buik vindt zijn houvast, begrenzing en veiligheid bij het Hoofd.
De kwaliteit van het hart is om in het moment te leven, de verhalen los te laten, op te houden met strijden en de extremen te verzoenen. Om in de stilte van de orkaan te vertoeven. Geen afleidingen. Geen emoties. Geen gedachten. Het Stille Midden. Zo vaak worden we door polarisatie naar de uitersten geleid. Ook de media doen daar driftig aan mee: sensatie, rampen, schandalen, politici die fouten maken. Ellende verkoopt. De rest is saai. Het hart verkoopt niet. Niemand zit te wachten op een mooi, gebalanceerd verhaal.
Het hart helpt ons om de weg naar binnen te gaan, onze menselijkheid terug te vinden en de extremen te vermijden. Daardoor snappen we dat allemaal in hetzelfde schuitje zitten, niemand uitgesloten: rijk of arm, links of rechts, blank of gekleurd, hetero of LGBTQ++++, spiritueel of materialist, gevaccineerd of ongevaccineerd, wappie of schaapje. We kunnen er alleen maar uitkomen – uit de immense polarisatie, de angsten, de rampen – als we ons eerst verbinden met onszelf en met de ander.
Uiteindelijk hebben we iedereen nodig. Hoofdmensen kunnen ons helpen met oplossingen, nieuwe technologische ideeën, geniale invallen, slimme systemen. Buikmensen kunnen ons leren hoe te voelen: pijn, woede, onzekerheid, ongenoegen, maar ook kwetsbaarheid, verdriet en angst. Kom uit je hoofd, daal af in je buik, en voel! Maar om beiden te verbinden hebben we onmiskenbaar het hart nodig. Hoofd, Hart en Buik gaan samen. En dan hebben we het nog niet over Heupen en Handen. We hebben de spiritualiteit nodig om inzicht te krijgen in het Grotere Geheel, om de verbinding tussen alles te kunnen zien. Maar daarbij moeten we ons niet gek laten maken door de intriganten. Voordat je het weet verdwaal je namelijk in een doolhof van mythologische proporties, 4D illusies, bizarre theorieën en eindig je op een platte aarde. Een spirituele visie is meer dan ooit nodig, maar wel met beide benen op de grond en geaard in de realiteit.
Ondanks alle extremen is de mens nog steeds de meest bijzondere soort die deze planeet heeft voortgebracht. Hoewel we soms in ons hoofd of in onze buik schieten, beschikken we over het meest machtige middel op aarde: De liefde van het hart. In de rampen die ons overkomen is dat de oplossing die ons kan redden. We hebben de sleutel in handen voor de meest grote uitdaging waar de mensheid voor staat: onze eigen overleving op planeet Aarde. De vraag is: kunnen we op tijd de sleutel van ons hart vinden of gaan we strijdend ten onder?
Ton van der Kroon
SINAI 22
Doe je mee met de wereldmeditatie op de nacht van 8 november om samen het stille midden te vinden? Het is dan volle maan en de Klimaat Conferentie in de Sinai is dan net begonnen. Kijk voor meer info op: www.sinai22.com