De Zwarte Madonna
Ik ben de Zwarte Madonna, Notre Dame, de wilde vrouw. Ik belichaam datgene dat lange tijd niet gezien of gehoord mocht worden. Ik vertegenwoordig datgene dat onderdrukt is en waardoor elke spontaniteit, elke levensimpuls, elke sensualiteit verdrongen is. Het wordt tijd dat ik weer gehoord en geëerd wordt, zodat de strijd kan stoppen; alle oorlogen en slachtingen. Als mannen niet worden gedragen door de Grote Moeder hakken ze elkaars koppen eraf. Dan raken ze ontwricht en ontheemd en zijn ze niet meer thuis in het hart van de Moeder. Door jouw werk kan ik opnieuw in het licht treden. Hierdoor kan ik gevoeld en gehoord worden en kan langzamerhand het sluier verdwijnen dat over mij heen is geworpen. Je bent als het ware één van de wegbereiders die mede deze last dragen en kunnen transformeren, zodat datgene dat niet gevoeld is opnieuw in het bewustzijn kan worden gebracht: de pijn, het verdriet, de angst, de eenzaamheid, de schaamte, de angst om jezelf te laten zien, om je impulsen te volgen. Wees niet bang om te voelen, wat het ook is: liefde, haat, aantrekking, afstoting… Alles mag er zijn en mag zijn plek krijgen. Daardoor kan het zich transformeren.