‘There were six entrances, six holy places, around the middle place, the seventh. Each of these places had a specific energetic function, to honour the great mystery of the middle one. The middle one was never entered, because it was the place of the gods. So we are invited actually as the priests and priestesses to go up.
We would only serve the six other places, six altars. Through these six places we form a line, through the earth lines that lie on this mountain. And together they form a six-star, a six-sided star as well, with the top to the sky and one with the top to the earth. So, it’s like two pyramids inside each other. In our culture it was a matter of dedication and devotion to the divine family, to the Earth goddess herself. Only through the goddess our culture and fertility of the land was made possible. We honoured flowers, fruit, wine, bread, and wood.’
Ton: ‘Ik hoor vaag iets zeggen over de onzichtbare zevende. Die rol hebben jullie om en om gespeeld in deze afgelopen twee dagen. Telkens valt er iemand eigenlijk buiten de boot als het ware. Wordt onzichtbaar in het groepsproces en die vervult op dat moment de rol van de ontbrekende zevende. Die dient daarmee het Hogere doel, dus het grotere principe. Dat was eigenlijk in onze tijd een soort offer dat gedaan werd. Dus degene die, zoals jullie het noemen, de onmacht in ging, bracht het offer. Jullie hebben allemaal momenten gehad dat je dat gedaan hebt op je reis hier naartoe en in je zijn hier.
Dan iets over de verstoring. Ten tijde van de Romeinse overheersing zijn alle altaren van de Moedergodin vernietigd. Je zal er een aantal terugvinden die in een andere vorm zijn geassimileerd, zou je kunnen zeggen, dus tot een kerk of iets dergelijks. De kunst is eigenlijk om de oorspronkelijke altaren weer terug te vinden, door daar weer de heilige rituelen uit te voeren, de offers. Daardoor kan eigenlijk deze portal, deze aardepoort, weer worden geopend. Hij is nu gesloten. Hij is eigenlijk al tweeduizend jaar gesloten. Hij slaapt, als het ware.
Door stap voor stap weer de juiste handelingen uit te voeren, kan de energie van deze plaats weer geactiveerd worden. Vergis je dus niet. In de Etruskische cultuur was er een hoge mate van kennis over algebra, geometrie en wiskunde. Bij ons was dat nauw verbonden met de heilige wetten van rituelen. De geleerden in die tijd combineerden beide. Er was een verbinding – en dat is waarom de cultuur zo levendig was – tussen de wetenschappelijke kant en de religieuze kant, die eigenlijk ten tijde van de Romeinen helemaal uit elkaar is gebroken.
Dat is de dualiteit die jullie ook tegenkomen tussen verstand en hart, tussen voelen en denken, omdat dat je continu verscheurt. Het brengt je telkens uit je centrum, omdat je die twee niet kan verbinden met elkaar. Toch zijn ze niet uit elkaar te halen. Ze zijn man en vrouw, horen dus bij elkaar. Om te kunnen scheppen heb je beiden nodig.’
[travelers-map maxzoom=18 init_maxzoom=10 centered_on_this=true cats=Doorgaves post_types=post]