Ton en J. zitten in een wat tamme workshop en vragen zich af wat er precies moet gebeuren.

‘Je zou eigenlijk kunnen zeggen dat jullie je nog niet genoeg bewust zijn van de impact die jullie hebben. Jullie op de groep en de groep op het grotere geheel. Dus eigenlijk moet je het werk dat je doet, het ritueel van morgen, het eren van Arduina, zeer serieus nemen, terwijl je er toch een spel van maakt. We kunnen je geruststellen, alles gaat volgens plan. Ook al ziet het er wat rustiger uit dan je verwacht, toch gebeurt datgene wat gebeuren moet en is jullie tocht van morgen van groot belang. Dit is allemaal het voorwerk daarvoor en dat is minder spectaculair dan je verwacht had.

Dat heeft onder andere te maken met de last van de deelnemers, die niet klaar zijn om heel diepe processen aan te gaan. En dat is zoals het is. Maar onderschat niet wat er onderhuids wel gebeurt, ook al merk je dat niet zo sterk. Jullie ritueel heeft grote invloed op het grote geheel. Omdat je de krachtplek van Arduina opnieuw bekrachtigt en daarmee belangrijke aarde-energie in werking stelt, waar jullie in feite al enkele jaren mee bezig zijn. En dat begint zich steeds meer te openbaren, letterlijk te openbaren in de wereld.

Verbind je met de grotere velden, zoals bijvoorbeeld het verhaal in Israël, of de olievlek in Mexico.

Weet dat je een grotere impact hebt dan je je nu kan voorstellen. En laat je gaan, schroom niet, handel, grijp in als je denkt dat dat nodig is. Neem je leiderschap. Niet vanuit dwang of schuldgevoel, maar vanuit plezier. En doorvoel de noodzaak. In gedachte kun je de groep alvast meenemen en aanraken in bewustzijn.’

(Orval, 02/06/2010)

[travelers-map maxzoom=18 init_maxzoom=10 centered_on_this=true cats=Doorgaves post_types=post]