OVERDENKINGEN VAN EEN CORONA PATIËNT, deel 1

Onderzoek naar de oorzaak van de Corona Crisis

18 april 2020

Per vandaag ben ik een maand en drie dagen ziek van het Coronavirus: kortademig, benauwd, weinig zuurstof, druk op de longen en af en toe koorts. Ik word niet beter maar ook niet zieker. Geestelijk voel ik me prima. De wereld is in lockdown en dat geeft een zekere rust: Alsof we collectief tot stilstand zijn gekomen. 

Op een avond kijk ik naar een nogal hitserige documentaire over de oorsprong van het virus: dat het virus niet ontstaan is op een voedselmarkt in Wuhan, maar ontsnapt is uit een laboratorium daar vlakbij. De makers geven de communistische partij de schuld: ze noemen het virus dan ook steevast het CCP virus, (Central Communistic Party) in plaats van het algemenere Covid-19. ‘He bah,’ denk ik, ‘weer zo’n complottheorie.’ Ik ben er de laatste jaren al zoveel tegengekomen dat ik er een allergie voor heb ontwikkeld. Terecht of onterecht dat weet ik niet, maar het irriteert me. Meestal weinig bewijs, veel fantasie en het aanwijzen van bepaalde figuren of instanties als de schurken. Dit keer is de Communistische Partij de grote boosdoener. 

Maar ‘s nachts lig ik in bed en kan niet slapen. Ik worstel met het virus in mijn lijf, adem zwaar en vraag me af wat er toch gaande is: in de wereld en in mijzelf. Wetenschappers uit oost en west geven duidelijk aan dat het virus afstamt van een vleermuis, en onmogelijk door menselijk toedoen in de wereld is gebracht. De oorzaak ligt bij de natuur en niet bij de wetenschap. Al woelend overweeg ik allerlei invallen, zoek op Google naar nieuws, vind allerlei puzzelstukjes van informatie en ga ik terug in mijn herinnering naar de eerste keer dat ik in China kwam….

DEEL 1

In de zomer van 2013 reis ik met Sandra, mijn toenmalige vriendin, naar China. Omdat we het spoor van de oude Zijderoute volgen komen we via ‘de achterkant’ China binnen: van Kazachstan reizen we over een hoge, besneeuwde bergpas en worden door onze Russische chauffeur afgezet voor een groot hek. Het is mistig en er is niemand te bekennen. Op het hek staat in oude communistische letters: PEOPLE’S REPUBLIC OF CHINA, en een vijfpuntige ster. 

In de provincie Xinjiang maken we kennis met de Oeigoeren, een rustig en vriendelijk volk, dat daar al zo’n duizend jaar leeft. Ze hebben de Islam als geloof, en leven in relatieve harmonie met de natuur, de bergen en de woestijn. Al gauw wordt ons duidelijk dat de Oeigoeren stevig onderdrukt worden door het Communistische bewind van China. Mensen durven niet te praten, de moskeeën zijn gesloten en de oude lemen binnenstad van Kashkar wordt plat gebuldozerd om er betonnen gebouwen neer te zetten. Via nieuwe snelle treinverbindingen en snelwegen worden  duizenden Han Chinezen naar deze provincie gebracht om er te gaan wonen en werken. We zien sporen van werkkampen, gevangenissen, maar ook tekenen van verzet. Kortom: een culturele genocide vindt plaats, waarschijnlijk identiek aan wat er in Tibet gebeurt. Geloof, taal en eigen cultuur worden verboden en de communistische doctrine wordt opgelegd. Het is geen prettige eerste kennismaking met China…

Op een tweede reis naar China in 2016 – op doorreis naar Noord Korea – zie de ‘voorkant’ van het land en beland ik in Beijing. Een miljoenenstad die technologisch ver vooruit loopt op Europa. Ik heb bewondering voor de enorme ontwikkeling die ze hebben doorgemaakt sinds de communistische tijd van Mao. Dat schrikbewind zorgde voor een enorm trauma: miljoenen mensen stierven door de honger, en schrijvers, monniken en andere intellectuelen werden gemarteld en vermoord. Het land verloor zijn rijke geschiedenis en identiteit. Maar blijkbaar hadden ze zich in één generatie weten te herstellen: Hier is een hoofdstad die bruist van de activiteit, economische groei en nieuwe technologie. De oude president Hu is vervangen door de charismatische Xi Jinping, die met veel verve een nieuwe toekomst schetst. Het communisme gaat nu hand in hand met het westerse kapitalisme en levert een nieuwe, uiterst effectieve vorm van regeren op: de collectivitiet van het communisme, waarbij het individu ondergeschikt is aan het systeem, en de materiële welvaart die drijft op een nimmer stoppende consumptie. Al gauw worden in andere landen overal ter wereld bronnen aangeboord om deze grote machine te voeden met grondstoffen en voeding. In ruil voor infrastructuur en financiële ondersteuning vragen de chinezen bijv. graan en andere voedings- en grondstoffen aan landen in Afrika. Het land wordt machtiger dan ooit en is snel op weg om de volgende supermacht te worden, na Amerika. 

De grote verliezer in dit alles is de natuur: in rap tempo worden talloze dammen aangelegd, landbouwgrond en natuur veranderen in bouwgrond en steden, de luchtvervuiling neemt schrikwekkende vormen aan en China gebruikt meer beton dan de rest van de wereld in decennia gebruikt. 

Als ik een keer naar een documentaire over genetische manipulatie in China kijk, schrik ik. Ik zie een jonge vrouwelijke wetenschapper die varkentjes kloont. Ze is reuze trots op ‘haar kinderen’. Ze heeft haar biggetjes diverse gemanipuleerde eigenschappen meegegeven, zoals gele fluoricerende oren. Daarna vertelt ze trots hoe haar instituut het DNA van 1000 superslimme chinezen heeft gescand, om daarvan in de toekomst een ‘supermens’ te maken. Een nieuwe mens die superslim is, resistent is tegen allerlei ziektes en in zekere zin maakbaar: blauwe of groene ogen, blond of zwart haar. Etc. Waar ik van schrik is het gebrek aan moraliteit en besef van de geschiedenis, waar al eerder dit soort experimenten hebben plaatsgevonden.

DEEL TWEE

Terug naar de huidige tijd. De wereld doet er alles aan om de pandemie die veroorzaakt is door het virus in te dammen. Duizenden mensen sterven. IC ‘s liggen overvol en hulpverleners draaien overuren, met gevaar voor eigen leven. Een grote economische depressie lijkt op komst. Iedereen overal ter wereld wordt beïnvloed door de uitbraak van het corona virus. De WHO en in Nederland het RIVM staan aan het roer om ons door de woelige baren te loodsen. Verstandig beleid wordt doorgevoerd, en de bevolking probeert zo goed en zo kwaad als het kan zich te houden aan de nieuwe regels: geen handen geven, social distancing, ouderen ontzien en vaak je handen wassen. Iedereen beseft de noodzaak en de urgentie van de maatregelen die genomen worden. 

Ondertussen lig ik thuis op de bank of in bed en maak er het beste van. Tot die nacht dat die ellendige documentaire langskomt. Ik denk terug aan de dag dat ik ziek ben geworden: vrijdag dertien maart. Ik had bedacht dat het een interessant idee was om een innerlijk gesprek te voeren met patiënt Nul. Ik heb twee keer over de man gedroomd waarin hij me vroeg zijn boodschap aan de wereld te geven. Ik wimpelde dat in eerste instantie af, maar op vrijdag de dertiende stem ik me op hem af. Twee uur later word ik ziek. 

Dit is wat de man zei:

“My illness didn’t happen by coincidence or in one day. It had been slumbering beneath the surface, for a long long time. It was a terrible sadness that I carried in my soul. A disappointment in life. A disappointment of being born living on this planet and seeing that the outer reality of our civilisation doesn’t reflect my inner reality, the message that I came to bring in this world. It was like a grain of salt, a spark of wisdom, which turned into a virus, which ate me, which devoured me. It is this sourness, this disappointment in humankind, the disappointment in love which I needed and wanted so much. To be heard and to be seen. 

But I wasn’t recognized. I had to play by the rules, play by the system, do what was asked of me, being a puppet in this greater communist world. Even if things became more luxurious and wealthy we were still ruled by the system. This speck of love I kept inside myself, but it became dark. My connection to the heart and to the crown was lost. It was still there, but I couldn’t reach out anymore to the source. It is this disconnection from the source, from God, from the universe and from Mother Nature, that created this pandemic, this separation. 

If I have been giving anything to the world, it is this reflection, this healing of the connection between Mother Earth and humankind. We are not separate. We are one entity, one organism, one soulbeing. And it’s time that we recognize this connection, the connection with everyone around the world, with our brothers and sisters of many tribes, many nations, but also the connection with all the animals, with the minerals, with nature, with plants and trees. We are not allowed to abuse Mother Earth as we have done in the last few eons. We need to respect the Mother, we need to respect the soul. Otherwise we will destroy ourselves. We will destroy nature. We will destroy our human biological system. Which is us. There is no difference, there is no separation. It’s all connected. 

So what can heal this virus, this pandemic, is that people connect with each other, that they recognize they’re all of the same kind, the same humankind. No further disconnection, no further separation, but embracing each other. Knowing that in this case the enemy is the same for all of us; and it’s ourselves. We are our own enemy. We are our own obstacle. We are our own dis-ease. As long as we project it outside into nature, or into other people, into other religions, we create distraction. We need to become aware that we are one species, connected to everything on this planet. When we keep on destroying our habitat, our home, we will destroy our civilisation and our own species. 

It’s time to bring the soul back. It’s time to honour Mother Earth. It’s time to connect to nature.

My body is gone and I rest in the depth of the Mother. But my soul has been freed, and is roaming around, looking at the events that happened after my death. Don’t see it as a punishment, nor a correction. See it as a remembering, as a kind and soft warning to retrace and find love. Because this is the most important thing. Love is stronger than the disease. This is what heals the planet and heals human beings. It’s this love that will bring back a balance. Aho.’

Ik begrijp de boodschap van de man, maar vraag me direct af wat dit betekent voor de huidige crisis. Maken we de juiste keuzes? Snappen we werkelijk wat er nodig is? Is een vaccin de magische oplossing voor alle narigheid? En klopt het verhaal over de oorsprong van het virus?

Ik besluit ‘s nachts onderzoek te doen naar wat dit alles heeft veroorzaakt. Om de situatie in de wereld te begrijpen, maar ook om vat te krijgen op dat ellendige virus in mijn longen. Als ik het besluit genomen heb kan ik er direct beter door ademen. The truth will set you free… 

DEEL DRIE

Ik vind diverse puzzelstukjes van infomatie. De arts Shi Zhengli speelt een cruciale rol. Ze wordt ook wel ‘Batwoman’ genoemd, omdat ze al jaren onderzoek doet naar vleermuizen en de cocktail van virussen die ze bij zich dragen. Ze neemt vele monsters uit grotten in zuid China mee naar het Wuhan Institute of Virology. 

In 2005 ontdekt een groep wetenschappers van dit instituut dat de vleermuizen drager zijn van diverse coronavirussen. Het team ontwikkelt een hybride virus, een samensmelting van het SARS virus en het coronavirus dat in staat is om menselijke cellen te infecteren. (WIKIPEDIA, Wuhan institute of Virlogy)

Als de corona epidemie eind december 2019 uitbreekt kan dr. Shi Lhengzi nauwelijks slapen. Ze vraagt zich af ze alle noodzakelijke maatregelen hebben getroffen om deze uitbraak te voorkomen. Ze checkt alle papieren en procedures en verzekert zichzelf ervan dat er niets fout is gegaan. Het laboratorium waar ze werkt is zwaarbewaakt met alle mogelijke voorzorgsmaatregelen om te voorkomen dat een virus het lab verlaat. Uit onderzoek van de genetische sequentie van het virus, dat inmiddels is vrijgegeven aan wetenschappers wereldwijd, blijkt dat het huidige corona virus afwijkt van datgene in het laboratorium. Shi Zhengli zweert op haar leven dat het virus niet afkomstig is uit haar lab. Ze zegt:

“The virus was nature punishing the human race for keeping uncivilized living habits. Those who question whether my lab could be connected to the release of the coronavirus should shut their stinking mouths.” 

Ik ben toch niet gerust. Zeker niet op de laatste, niet erg wetenschappelijke opmerking. Wetenschap en waarheid floreren bij hoor en wederhoor, onderzoek en kritische vragen stellen, maar dat lijkt met zo’n opmerking niet bijzonder gewaardeerd te worden. De hele wetenschap schaart zich achter haar. Ze publiceren een document in het wetenschappelijke vaktijdschrift The Lancet, waarin ze stellen:

“We stand together to strongly condemn conspiracy theories suggesting that COVID-19 does not have a natural origin. Scientists from multiple countries have published and analysed genomes of the causative agent, severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2),1 and they overwhelmingly conclude that this coronavirus originated in wildlife, as have so many other emerging pathogens.”

Dat mag dan wel zo zijn, maar ik begin onraad te ruiken. Er is nog allerminst aangetoond of bewezen dat het virus inderdaad van de voedselmarkt komt. Er komen berichten dat er überhaupt geen vleermuizen op de voedselmarkt in Wuhan te krijgen zijn, maar er wordt gedacht aan een tussenschakel tussen vleermuis en mens: de geschubde pangolin. Een ander bericht vertelt dat patient Nul en Een nooit op de voedselmarkt zijn geweest. (The New York Times) De voedselmarkt is inmiddels volledig ontsmet en gesloten. China tracht de eerste weken de pandemie nog te verbloemen, en snoert de eerste dokter die het probleem detecteert  – dr. Li Wenliang – de mond. Ik lees:

“The police told Dr Li to “stop making false comments.” Another Chinese doctor, Ai Fen, claimed she was silenced by her bosses when she tried to warn about the virus during its early stages. Ai’s whereabouts as of Sunday are currently unknown, according to 60 Minutes Australia, sparking fears that she has been detained. Doctor Li Wenliang died from coronavirus in February.’

China kennende begin ik nu toch stevige vermoedens te krijgen dat hier een grote cover-up operatie aan de gang is. Wordt hier iets geheim gehouden, onder het tapijt geveegd, of begin ik spoken te zien? Word ik bevangen door mijn wantrouwen jegens communistische systemen? Heeft de WHO en de wetenschap het fout, of nog erger: werken ze samen met de communitische partij? 

Er is één wetenschapper die wel vraagtekens zet bij de oorsprong van het virus: Dr. Richard H. Ebright, professor of chemical biology van de Rutgers University, vertelt dat er een reële mogelijkheid is dat het virus de mens heeft bereikt als gevolg van een laboratoriumfout. Hij heeft er in eerdere jaren al diverse keren voor gewaarschuwd. Hij sluit kwade opzet uit, maar antwoordt op de vraag of hij denkt dat het virus uit het lab van doctor Shi Zhenli komt: “Yes.”

Ik begin me die nacht toch allesbehalve lekker te voelen. Zou het kunnen dat het virus uit het chinese lab nu in mijn lijf aan het huishouden is? Of moet ik het koor van wetenschappers geloven dat dit alles ontkent? Ben ik de zoveelste complotdenker? Wie zal het zeggen?

Dan stuit ik op een onderzoek van twee jonge chinese broers en wetenschappers: Botao Xiao en Lei Xiao. Lei blijkt een witharige chinese albino te zijn. 

Ze schrijven: “The bats carrying CoV ZC45 were originally found in Yunnan or Zhejiang province, both of which were more than 900 kilometers away from the seafood market. According to municipal reports and the testimonies of 31 residents and 28 visitors, the bat was never a food source in the city, and no bat was traded in the market. There was possible natural recombination or intermediate host of the coronavirus, yet little proof has been reported. We noted two laboratories conducting research on bat coronavirus in Wuhan, one of which was only 280 meters from the seafood market. We briefly examined the histories of the laboratories and proposed that the coronavirus probably originated from a laboratory.”

Het artikel was geplaats op een wetenschappelijk forum, maar later teruggetrokken. Ik denk terug aan Patient Nul die me probeerde te waarschuwen. 

“I had to play by the rules, play by the system, do what was asked of me, being a puppet in this greater communist world.”

Maar hij reikte ook de oplossing aan: “We are our own obstacle. We are our own dis-ease. As long as we project it outside into nature, or into other people, into other religions, we create distraction. We need to become aware that we are one species, connected to everything on this planet. When we keep on destroying our habitat, our home, we will destroy our civilisation and our own species. It’s time to bring the soul back. It’s time to honour Mother Earth. It’s time to connect to nature.”

DEEL VIER

Die nacht voel ik mezelf als het ware transmuteren in een soort Batman in mijn eigen batcave, strijdend tegen het kwaad. Maar ik begrijp ook dat het geen zin heeft om China of de Communistische Partij de schuld te geven van dit hele debacle. Hoe ernstig ook, mocht het zo zijn – en daar lijkt het op – dan is kwaad met kwaad vergelden geen goed idee. Het vergt eerder een intense compassie voor het feit dat een wereldmacht zover af is geraakt van een natuurlijke manier van leven. 

Ik denk aan de jonge wetenschapster die zo trots was op haar gekloonde biggetjes. Zich van geen kwaad bewust. Of Shi Zhengli, die haar hele leven heeft gegeven aan het onderzoeken van vleermuizen. Maar de nachtelijke reis door het labyrint is nog niet ten einde. Er zijn nog diepere lagen die zich aandienen. 

De vraag die namelijk opdoemt is deze: waarom doen ze al deze gevaarlijke experimenten met virussen etc.? Sinds de jaren zeventig zijn biologische wapens immers verboden, maar een berichtje van een bevriende viroloog uit Israel doet de adem in mijn keel stokken. Ze vertelt dat overal ter wereld dergelijke laboratoria zijn die virussen onderzoeken en ermee knutselen. In Israel, in Europa, in Amerika en in China. Een pandemie zoals we nu meemaken was slechts een questie van tijd. 

Maar ik begin ook te bevroeden dat het niet allemaal voor wetenschappelijke doeleinden is. Op een pagina over de militaire ambities van China lees ik: 

“Under Beijing’s civil-military fusion strategy, the PLA (People’s Liberation Army) is sponsoring research on gene editing, human performance enhancement, and more. Today’s advances in biotechnology and genetic engineering have exciting applications in medicine — yet also alarming implications, including for military affairs. China’s national strategy of military-civil fusion has highlighted biology as a priority, and the People’s Liberation Army could be at the forefront of expanding and exploiting this knowledge.” ( defenseone.com)

Blijkbaar wordt er inderdaad naarstig onderzoek gedaan naar de militaire toepassingen van virussen, plagen en andere onfrisse zaken. De risico’s worden echter ook direct onderkend: 

‘Some biological agents (smallpox, pneumonic plague) have the capability of person-to-person transmission via aerosolized respiratory droplets.  An agent like smallpox or other airborne viruses would almost certainly spread worldwide and ultimately infect the user’s home country. Worse still, such a weapon could “escape” the laboratory where it was developed, even if there was no intent to use it – for example by infecting a researcher who then transmits it to the outside world before realizing that they were infected.’

Goh, dat klinkt bekend. Ik moet denken aan een film die ik in mijn studententijd heb gezien: Brainstorm. Een wetenschappelijk team doet onderzoek naar het vastleggen van ervaringen, gevoelens en gedachten op tape. Als blijkt dat het leger uiteindelijk de contrôle van het laboratorium over wil nemen, vernietigt de betrokken wetenschapster alle apparatuur en dossiers. Ze wil niet dat haar kennis in handen komt van het leger en voor militaire doeleinden wordt gebruikt. Dat lijkt in Wuhan echter niet het geval te zijn. Ik vermoed dat ze wel degelijk weten of vermoeden waartoe al dat gerommel met virussen kan leiden. En niet alleen daar, maar overal in de wereld. 

De nacht is bijna ten einde. Ik begin me af te vragen of het zo is dat ik dus met een militair wapen in mijn longen zit te vechten, dat oorspronkelijk bedoeld was voor een vijand, maar per ongeluk ontsnapt is. En met mij duizenden mensen wereldwijd. 

Is dit de wereld die we willen, vraag ik me af. Dat we altijd op onze hoede moeten zijn voor de volgende uitbraak of ontsnapping uit een lab. Waar zijn we in hemelsnaam mee bezig?

Ik ben het niet eens met de uitspraak van Dr. Shi Zhengli, dat dit de wraak is van de natuur. Ik denk dat we de hand in eigen boezem moeten steken en erkennen dat de mens er zelf een potje van gemaakt heeft, niet de natuur. Die doet gewoon wat ze moet doen.

Als het eenmaal licht is maak ik voor het eerst een wandelingetje naar buiten. Ik herken de stad niet meer. Overal staan bloemen in volle bloei, en de bomen zijn op hun mooist met een frisgroene kleur. De lente is gekomen….

DIT VERSLAG BESTAAT UIT VIJF DELEN. LEES VERDER IN DE E-BOOK:

Klik hier voor het ebook