‘Kijk of je heel langzaam, stapje voor stapje, wat kan zakken, kan landen. Ik wil je heel graag uitnodigen om deze dagen alle tijd en ruimte te maken voor je eigen proces. In datgene wat je zelf ervaart, waar je mee bezig bent, wat er op allerlei lagen gaande is – van het meest fysieke tot het meest energetische, spirituele en alles daar tussenin. En ik wil je ook uitnodigen om dat innerlijke proces helemaal serieus te nemen, met alle details erbij. Ook al werken we in een groep en reizen we als groep, dat wil niet zeggen dat je je hoeft aan te passen. Breng gewoon jouw stuk in. Jouw verhaal, ook al is dat misschien anders dan dat van de anderen. We reizen in een andere cultuur, waar aanpassing wel een dingetje is. Maar daar zullen we het met elkaar wel over hebben, hoe ver of hoe sterk dat nodig is.

In dat landen en zakken wil ik je vragen om verbinding te maken met de grond, met Isfahan. We zitten hier vlak bij de rivier, of eigenlijk moet ik zeggen de rivierbedding, want er stroomt geen water meer. Zayandeh River. En misschien kun je wel steeds dieper dalen, steeds dieper verbinding maken met de Aarde, en met de diepere lagen van de cultuur, van de geschiedenis.’

(01/04/2018)

[travelers-map maxzoom=18 init_maxzoom=10 centered_on_this=true cats=Doorgaves post_types=post]