‘Vannacht werd me zo duidelijk, de symboliek van de vierkante vijver bij de tempel van Batukaru. Ik had twee bloemetjes neergelegd op de sluis, waar het water naar buiten stroomt, de vijver uit. Daar zit een soort wiel, wat je zo vastpakt en dan draai je de sluis open. Maar vannacht pas werd me de symboliek duidelijk: je moet de sluis open doen, dan stroomt al het water eruit, dan is de brug vrij om naar het binnenste te gaan van de tempel. Vannacht kon ik opeens over die brug heenlopen en kwam in die tempelruimte uit. Er was een heel grote bol, aardbol, een energetische bol. Ik kon daarin en ik kon van binnenin alle plekken van de Aarde aanraken. De heilige plekken. Opeens werd die bol, of verscheen in die bol de Godin, of de Vrouw. Daar werd ik één mee, toen zaten we volgens mij al te mediteren met z’n tweeën. (Nee, dat was daarna.) Toen zat jij tegenover mij, toen merkte ik dat de mannelijke en de vrouwelijke energie bij elkaar kwamen. (We zagen allebei een Poort, ik zag een yoni als Poort.)
Ik werd wakker uit een droom, ik zag alleen een poort met een wolk, met uit gehakte steen een wolk. Toen zag ik opeens dat die ruimte, die bol, boven de Gunung Agung kwam te hangen, boven het eiland. Ik zag dat alles verbonden was, ook wij achten verbonden waren met die poort daarboven. Ik zag dat die vannacht openging en dat er een soort kosmische energie vanuit die tempel kwam, alsof de sluizen openstaan en die goddelijke energie stroomt gewoon naar beneden toe, in een soort overvloed, naar de mensen die de rituelen doen, om dat te ontvangen, om die kosmische melk te ontvangen.
Op een gegeven moment was het ook alsof ik aan de borst lag, dus die goddelijke melk kon drinken. Een soort witte substantie. Dat doet me zo denken aan de tempels in Egypte, waar de farao’s in de tempel van Hathor op schoot zitten bij de Isis-godin en die drinken dan uit de moederborst. Er wordt altijd gezegd: dat is een geboortetempel. Ik had veel meer het idee: dat is helemaal geen geboortetempel, het is de tempel waarin de farao’s de goddelijke melk ontvangen uit de grote Moederkoe, om hun spirituele energie in te drinken en weer op Aarde uit te zetten.
Volgens mij zei de prins gister – wat ik mij herinner – dat er vier koninkrijken zijn. Maar hij noemde er maar drie, is dat jou ook opgevallen? (Ja.) Ik dacht: waar is nu de vierde gebleven, of mis ik er eentje? Hij begon met het Mineral Kingdom, en volgens mij zijn we daar geweest bij de Pasar Agung. Dat voelde opeens zo. Toen had je het Dierenrijk, daar zijn we ook doorheen gegaan in deze dagen, alsof we door het labyrint zijn gegaan van de koninkrijken. Toen door het Mensenrijk, oh, dat is misschien de derde (het esoterische), maar hij noemde alleen het Godenrijk. Dus Mineralen, Dieren, Mensen en Goden. Ik voel nu dat we in die laatste fase, in de Godensfeer, terechtkomen, en daarom ook in die tempel terechtkomen.
Er zitten overal poorten. Er zitten overal verleidingen. Inderdaad de verleiding, de versnippering, dat we ineens gaan winkelen. Maar die heb je ook weer nodig om weer terug te komen in het hart. We bewegen telkens naar buiten en naar binnen, een soort ademhaling. Ik merk ook dat je elkaar eigenlijk de hele tijd nodig hebt om weer te verbinden. Zoals wij even helemaal uit verbinding waren, of heel erg in verbinding vannacht, dan weer er helemaal uit en met jullie hulp gaat het eigenlijk weer open en kunnen we weer verder.
Ik zie ook hoe je soms fysiek ergens niet kan komen, maar je krijgt dan symboliek te zien voor de energetische beweging die je kan maken, waardoor je uiteindelijk toch komt op de plek waar je niet kan komen. Omdat hij achter de realiteit ligt. De realiteit laat dan telkens archetypische beelden zien waardoor je er in de geest naartoe kan.’
(18-03-09)
[travelers-map maxzoom=18 init_maxzoom=10 centered_on_this=true cats=Doorgaves post_types=post]