DOWN THE RABBIT HOLE…

In mijn jonge jaren, toen ik op zoek was naar hoe de wereld in elkaar zat, kwam ik in contact met ‘The Eternal Flame’, een Amerikaanse spirituele groepering. Ik reisde door het zuiden van Amerika en in Phoenix, Arizona, zocht ik deze beweging op. Mijn broer had me erop gewezen en het intrigeerde me. Aanvankelijk was ik wat huiverig, maar na drie maanden voelde ik me er helemaal thuis. Ik ervoer zoveel inspiratie, bezieling en vriendschap. Er waren grote bijeenkomsten, waar de kennis werd gedeeld over ‘lichamelijke onsterfelijkheid’, ik kon wonen bij diverse leden, er waren drie leiders – Chuck, Bernie and Jim, afgekort als CBJ – en ik had een geweldige tijd. De wereld was in die tijd één en al magie: alles was met alles verbonden. Iedere nieuwe bijeenkomst leverde nieuwe inzichten op over hoe de wereld in elkaar zat, ik had een nauwe band met de leden van de groepering en voelde langzamerhand hoe mijn oude wereld in Nederland steeds verder wegdreef. Ik was op een spirituele queeste en was een wereld ontvlucht die me te klein, te eenzijdig en te burgerlijk was geworden.

Toen ik terugkwam in Nederland bleef ik twee jaar lang naar de bijeenkomsten van the Eternal Flame gaan, tot groeiende ergernis van mijn toenmalige vriendin en mijn broer. Ze waren wel eens meegegaan maar waren al snel afgehaakt. Jammer, want ze misten werkelijk waar het om ging in het leven. Ik probeerde ze daar van te overtuigen, maar de spanning en de conflicten werden steeds groter. Ik begreep het leven, zij niet. Sterker nog; de rest van de hele wereld begreep het nog niet. Wij, leden van The Eternal flame, waren wakker, de rest was nog in slaap. In onze grote compassie en liefde hoopten we dat de boodschap langzaam door zou dringen.
Er gebeurde echter het tegenovergestelde: heel langzaam kreeg ik door dat ik deel was van een sekte. Een geweldige sekte, maar met een paar duistere kantjes. Zo was er een onbetwist geloof in de leiders. Zij hadden het licht gezien, deelden dat vrijgevig met eenieder die het wilden horen, en waren een soort half-goden, maar toch ook heel menselijk. Toen ik ooit hun onbetwiste positie ter sprake bracht tijdens een bijeenkomst, nodigde Bernie, een soort tigerwoman, me uit op het podium. ‘Yes, Ton, I ám fantastic, unique and special,’ sprak ze in de microfoon tegen alle volgelingen, en ze wachtte even, ‘but so are you!!’. De zaal juichtte. Zo had ik er nog niet tegenaan gekeken. Ik was dus ook speciaal. Die boodschap ging erin als zoete koek. Ik wilde maar al te graag speciaal zijn. Dat had ik mijn hele leven al gevoeld namelijk. Eindelijk was er een groep mensen die dat zag. In tegenstelling tot mijn broer, mijn vriendin en de rest van Nederland.
Maar hoe fijn dit ook was – erkenning, spiritueel inzicht, vriendschap – allengs begon het steeds meer te knagen. Het ‘wij-zij’ denken werd steeds sterker. Wij waren bijzonder, de rest van de mensheid niet. Wïj waren wakker, de anderen waren schaapjes in de kudde. Lief, maar dom en onwetend. Dankzij mijn broer en vriendin kwam ik langzaam los uit het comfort van de sekte, maar er volgde een moeilijke en eenzame periode. Ik moest mijn eigen pijn en schaduwkanten onder ogen zien, waarvan ik nu juist zo blij was dat ik eraf was. De blinden, dat waren de ánderen, niet ik.

Later in mijn leven kwam me deze ervaring goed van pas. Ik ging zelf groepen geven en begreep al gauw hoe groepsgedrag werkt. Dit keer was ík de leider en kon ik me verheugen in de verheerlijking en macht van die bijzondere positie. Maar door mijn ervaring in The Eternal flame had ik het mechanisme gelukkig gauw door. Ik leerde om niet meer bijzonder te zijn, om iedereens waarheid te zien, en te begrijpen dat alle mensen dezelfde waarde hebben. Dat lukt in zekere mate. Ik voel me nog steeds bijzonder, maar zie steeds beter dat ieder mens bijzonder is. Precies zoals Bernie me ooit geleerd had.

Nog later in mijn leven kwam ik sektarische gedrag opnieuw tegen toen ik in Israël werkte. Ik ervoer een volk dat dezelfde kenmerken had: wij tegen zij, een groot geloof in de leider, sterke groepsrituelen om de interne band te verstevigen en zich af te zetten tegen de ‘rest van de wereld’, een grote onderliggende pijn die zich uitte in zowel slachtoffer- als dadergedrag, het idee dat ze bijzonder zijn, en het heilige geloof in één waarheid. Wat ze echter niet of moeilijk konden en kunnen zien, is hun eigen schaduw. Die schaduw klopte niet bij hun narrative: dat zij het uitverkoren volk waren. Dan moesten ‘de anderen’ wel de vijand zijn.

De laatste paar jaar zie ik opnieuw de opkomst van een amerikaanse sekte, die een sterk geloof in de eindtijd heeft, een onbetwiste leider heeft, ‘wij- zij denken versterkt, die gelooft in het eigen slachtofferschap maar ondertussen dader is geworden, en die de eigen leer – de narrative – als onbetwiste waarheid beschouwen. Zij zijn wakker, de rest zijn schaapjes. ik heb het over de Amerikaanse beweging QAnon. De leden van QAnon zijn degenen die het licht hebben gezien, de rest van de mensheid verkeert in duisternis. Duizenden, of inmiddels miljoenen mensen, volgen met spanning het verloop van deze eindstrijd tussen licht en duister.

De narrative is in grote lijnen als volgt:

Er is een geheime elite die de wereldmacht in handen heeft. Die elite heet de Cabal, de Illuminati of The New World Order. Vooral Joodse mensen als George Soros of the Rothschilds, een joodse en puissant rijke bankiersfamilie maken er deel van uit, maar ook veel koninklijke families zoals de Britse koninklijke familie en de Oranjes. Een van de kenmerken van deze duistere machtselite is dat ze satanische kinderrituelen uitvoeren, een beschuldiging die veel vaker werd geuit in verband met het joodse volk. Andere prominenten van dit netwerk zijn Hillary Clinton, Barack Obama en Bill Gates. Hillary voert de leiding over een pedonetwerk dat bekend werd door Pizzagate. De elite is uit op wereldmacht en heeft onder andere diverse terroristische aanslagen georkestreert om chaos te creeeren in de wereld. In werkelijkheid zijn het ‘false flag’ events, uitgevoerd door acteurs. Ook het Coronavirus is deel van de maskerade, bedoeld om de mensheid tot slaaf te maken. In het vaccin dat binnenkort verschijnt en door Bill Gates op de markt wordt gebracht, zit een chip verborgen die iedereen tot slachtoffer maakt van de New World Order.
Gelukkig is er een verlosser die deze gruwelijke elite zal ontmaskeren en berechten: Donald Trump. De QAnon aanhangers hebben een heilig geloof in hun leider die de wereld zal redden van haar onderdrukkers. Hij is de Neo van The Matrix. Wie de ‘red pill’ heeft genomen doorziet het spel, wie ‘the blue pill’ heeft genomen is nog in slaap. Wie goed kijkt zal zien dat alles met alles verbonden is en dat zich een geweldige eindstrijd afspeelt in de wereld; een strijd tussen de goeien en de slechten. Wij tegen zij.

De QAnon is een grote inspiratiebron voor een Europese variant, die o.a. geleid wordt door David Icke in Groot Brittanië. Hij doorzag dat de Britse koningin Elisabeth eigenlijk een buitenaardse ‘reptilian’ is, dat het coronavirus helemaal niet bestaat en dat alles een groot complot is van de Elite. De man trok in de afgelopen 20 jaar volle zalen, niet alleen in Engeland maar vaak ook in ons eigen land: Nederland. Daar viel het verhaal in vruchtbare aarde. Er is een grote spirituele beweging, van mensen die wakker zijn geworden. Spiritualiteit is niet vreemd meer, en iedereen heeft zich het New Age adagium ‘I choose love’ eigen gemaakt. We zijn wakker. Ons vrijheid is het hoogste goed, en langzaam hebben we collectief door dat we gevangen zitten in de matrix. Zoals iedere spirituele ontwikkeling gaan we door een fase van ontwaken, bevrijding, magie, wij tegen zij, en doorzien we het spel dat leven heet.
Een bevriende journalist die welwillend staat tegenover spiritualiteit verzuchtte onlangs: ‘Het lijkt wel of ‘onze beweging’ collectief ontspoort is, alsof we gekaapt zijn door een boze tovenaar.’ David Icke lijkt een soort Saruman te zijn die te lang in de Palantir heeft gekeken, de glazen bol die toegang geeft tot het Kwaad. Zijn strijd tegen de kwade machten heeft echter gigantische proporties aangenomen en duizenden volgelingen gekregen. In Nederland is Janet Ossebaard een van de plaatselijke leiders geworden. Met spannende video’s legt ze uit hoe het netwerk van de kwade elite in elkaar zit en hoe alles met alles verbonden is. Hoe we door ‘Mark Rutte en de zijnen’ langzaam het zwijgen worden opgelegd, vandaar de mondkapjes en de bizarre maatregelen. Daar gaat onze felbegeerde vrijheid, waar ‘we’ zo lang voor gevochten hebben.

Ik heb lang geworsteld met het hele fenomeen en nog steeds. Stapje voor stapje zag ik hoe de new age beweging, dat ook ‘mijn’ gemeenschap was, in de greep kwam van dit nieuwe geloof dat sterke sektarische trekjes heeft. Maandenlang deed ik onderzoek, keek naar de bronnen van het hele gegeven, om te kijken of er wellicht toch niet een spoor van waarheid in zat, Stel je voor dat we inderdaad geregeerd worden door een machtige, satanistische elite! Maar hoe langer hoe meer kwam ik tot de pijnlijke conclusie dat we allemaal terecht waren gekomen in een self-fulfilling prophecy, een ‘narrative’ die bizarre trekjes heeft gekregen en kost wat kost beschermd moet worden, een sekte die de wakkeren opzet tegen de schaapjes, die bewust disinformatie de wereld instuurt, en die dreigt uit te lopen op verdeeldheid, haat en strijd. Wij tegen zij.

Die disinformatie en verdeeldheid heeft inmiddels grote gevolgen. Tijdens de verkiezingen in 2016 werd Pizzagate gebruikt als effektief politiek middel om Hillary Clinton zwart te maken en uit te schakelen. In de aanloop naar de verkiezingen van 2020 is een nieuwe trend gecreeërd – pedogate – om opnieuw democratische leiders te beschuldigen van ‘child traficking’ en chaos en verdeeldheid te creëren. Niet dat het onderwerp kindermisbruik geen aandacht mag krijgen – integendeel – maar dat het gelinkt wordt aan een politieke agenda is kwalijk.

De mannenworkshops die ik inmiddels zo’n dertig jaar geef waren voor mij een belangrijk tegengif voor dergelijke ontsporingen. In het mannenwerk leer je onder andere naar je eigen blinde vlekken te kijken, en te beseffen dat dat niets afdoet aan hoe bijzonder je bent. Je leert je eigen pijn te dragen, je projecties op vaders en andere machtsfiguren terug te nemen, en je eigen autoriteit te waarderen. Uit dat besef komt een nieuw soort (zelf-)liefde en compassie voort. Ja, we zijn bijzonder, we zijn wakker maar we zijn ook mensen, net als iedereen. We maken fouten, net als iedereen. We zijn de held en de boeman, de redder en de dader, het onschuldige slachtoffer en de machtswellusteling. Een ding verbindt ons: we zijn allemaal man, of breder genomen, allemaal mens. De een is heel rijk, de ander berooid, de volgende gescheiden, nog een ander heeft een gebrek etc. etc. Ieder heeft zijn eigen verhaal, maar wat ons verbindt is onze menselijkheid.

Hoe we met dit gigantische complotverhaal moeten omgaan weet ik niet. Uit wanhoop over het fenomeen begon ik steeds meer mensen te ontvrienden op Facebook, maar ik besefte uiteindelijk dat dat geen oplossing is. Sterker nog, mijn beste vrienden delen berichten over grootschalig kindermisbruik, Bill Gates, de Elite, het koningshuis etc. Ik begrijp dat ik de discussie aan moet gaan en er niet langer omheen kan lopen uit angst voor conflict of afwijzing.
Ik hoop dat we als Nederlanders nuchter en kritisch genoeg zijn om naar onze eigen schaduw te kijken, en dat de ‘new age beweging’ genoeg zelfreflecterend vermogen heeft.
Ik vrees dat dat proces veel teleurstelling, ontkenning, woede en pijn gaat opleveren, aan beide kanten. Ik hoop echter dat er een moment van inzicht komt waarbij we weer onze menselijkheid gaan zien. Dat we allemaal onderdeel zijn van het zelfde verhaal. Een verhaal van enorme uitdagingen – vooruit noem het eindtijd – waarin iedereen nodig is en iedere zienswijze ertoe doet. Dat iedereen ertoe doet. De bankier en de werkloze, de homeopaat en de de wetenschapper, de machthebber en de facebookvolger, de Main Stream media en de alternatieve social media. Dat we kritisch kijken naar alle aspecten van het verhaal waarin we beland zijn. Dan pas zijn we werkelijk vrij en zullen we zien ‘how deep the rabbithole is.’

Ton van der Kroon
augustus 2020

PS. Dit Neemt niet weg dat er gigantische problemen zijn die we op te lossen hebben, zoals de macht van grote bedrijven, de toenemende digitalisering en robottisering, een 5G netwerk dat koste wat kost wordt ingevoerd, etc. etc. Serieuze problemen die alle aandacht vragen en die te vaak onder het kleed zijn geveegd. Maar we kunnen die alleen oplossen als we ook de balk in onze eigen ogen onder ogen zien.

Meer info over QAnon en de strategie ivm Human trafficking: https://www.nytimes.com/2020/08/12/technology/qanon-save-the-children-trafficking.html